Ο ΔΙΑΒΟΛΟΜΠΟΥΚΗΣ
Ο Διαβολομπούκης ήταν ένα παιδί που δεν του άρεσαν καθόλου
τα βιβλία. Δεν διάβαζε τίποτα ποτέ. Οι γονείς του τον παρακαλούσαν μα τίποτα.
Μια μέρα βγήκε μια βόλτα για να ξεσκάσει και συναντάει ένα
μικρό αγόρι. Με το παιδάκι έγιναν φίλοι. Τότε ο Διαβολομπούκης ρώτησε:
- Εσύ διαβάζεις βιβλία;
Και το αγόρι απαντάει:
- Μα φυσικά, είναι το αγαπημένο μου χόμπι.
- Αλήθεια, εγώ δεν διαβάζω ποτέ.
- Έλα στο σπίτι μου και θα σου δείξω πόσο ωραία είναι τα
βιβλία.
- Θα έρθω αύριο στις 19.00 το απόγευμα.
Την άλλη μέρα ο Διαβολομπούκης πήγε στο σπίτι του μικρού
αγοριού. Το μικρό αγόρι του είπε διάφορες ιστορίες για μάγους και τέρατα. Τότε
ο Διαβολομπούκης κατάλαβε πόσο ωραία είναι τα βιβλία κι έτσι από τότε άρχισε κι
εκείνος να διαβάζει βιβλία. Κατάφερε έτσι να μάθει πολλά πράγματα. Όταν
μεγάλωσε σπούδασε σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια και ήθελε να ασχοληθεί
περισσότερο με τα βιβλία. Έτσι έγινε η μασκότ στον Όμιλο της Δημιουργικής
Γραφής στο ΠΠΣΠΘ κι από τότε έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
~
ΓΙΑΤΙ ΓΕΡΝΕΙ Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ;
Κάποτε ζούσε ο Πύργος της Πίζας με τους φίλους του, το Λευκό
Πύργο και τον Πύργο του Άιφελ.
Μια μέρα πήγαν σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που έπαιζε ΠΑΟΚ –
Ηρακλής.
Ξεκινάει το ματς η σέντρα για τον ΠΑΟΚ. Παίρνει ο
Σαλπιγγίδης δίνει στον Κατσικά που κάνει το σουτ η μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι.
Η μπάλα για τον Ηρακλή. Ο Χατζηπαναγής κρατάει την μπάλα περνώντας 3 παίκτες
δίνει στον Παπαϊωάννου και εκείνος στον Κωφίδη το σουτ και αποκρούει ο Ισπανός
τερματοφύλακας. Την δίνει στον Γκαρσία που κάνει πάσα στον Αθανασιάδη αλλά ο
Αθανασιάδης κάνει λάθος πάσα στον Ξανθόπουλο, Χατζηπαναγής στον Καραΐσκο η πάσα
το σουτ στο δεξί δοκάρι στην πλάτη του Χακόμπο και γκοοολλλ! 1 – 0 για τον
Ηρακλή. Μετά από λίγα λεπτά το γκολ για τον ΠΑΟΚ, 1 – 1.
Ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο που είχε πολύ ένταση αλλά μόνο
3 φάσεις 2 σουτ του ΠΑΟΚ που τα απέκρουσε ο Φανάρας. Το ματς έληξε 2 – 1. Όταν
ο Πύργος της Πίζας γύρισε στη θέση του, ένας οπαδός του ΠΑΟΚ τον κλότσησε και
από τότε γέρνει.
~
ΕΝΑ ΤΟΠΙΟ
Βρίσκομαι στο γήπεδο του Ηρακλή και εκεί υπάρχει πάρα πολύ κόσμος. Όλοι φωνάζουν συνθήματα και κρατάν σημαίες. Συναντώ τον θείο μου και τον νονό μου. Όλοι οι προβολείς είναι αναμμένοι γιατί έχει ήδη σκοτεινιάσει. Το γήπεδο έχει γεμίσει μεγάλη αγωνία γιατί είμαστε ισοπαλία. Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος γιατί είναι η πρώτη φορά που πήγα στο γήπεδο και είναι συναρπαστικά. Μόλις έχουν αρχίσει οι καθυστερήσεις και η αγωνία στο γήπεδο έχει γίνει ακόμα πιο έντονη. Ξαφνικά μπαίνει γκολ και οι φίλαθλοι του Ηρακλή πανηγυρίζουν νοιώθοντας να έχει φύγει ένα βάρος απ' τους ώμους τους. Οι φίλαθλοι της αντίπαλης ομάδας αρχίζουν να φεύγουν, ξέροντας ότι θα χάσουν αφού σε ένα λεπτό λήγει ο αγώνας. Μετά από ένα λεπτό στο γήπεδο είχαν μείνει μόνο οι δημοσιογράφοι που έπαιρναν συνέντευξη απ' τους παίκτες των δυο ομάδων.
~
Κάποτε είχα μια γάτα, τον Τίγρη. Μια μέρα ήρθε και μου είπε μαγικά:
- Θέλεις να ταξιδέψουμε;
Εγώ τρομαγμένος της απάντησα:
- Ναι! Θέλω να πάμε στην χώρα των ταινιών.
Αμέσως αρχίσαμε τις προετοιμασίες. Πήραμε ρούχα, βιβλία και DVD. Όταν τελειώσαμε φύγαμε.
Στην χώρα των ταινιών συναντήσαμε τον Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, τον Τόμπι Μαγκουάιρ, τον Ορλάντο Μπλούμ, τον Τζόνι Ντέπ, την Κίρα Νάιτλι και προπάντως τον Ντάνιελ Ράντκλιφ, την Έμμα Γουάτσον και τον Ρούπερτ Γκρίντ. Εκεί είδαμε πολλές ταινίες με αυτούς τους ηθοποιούς.
Όταν γυρίσαμε η γάτα μου εξαφανίστηκε ξαφνικά και γι' αυτό τώτρα δεν έχω γάτα.
