Σοφία Γιουβαρλάκη


    Facebook Google Twitter

    ΤΟΠΙΟ

    Εχθές, ήταν η ωραιότερη και πιο ξεκούραστη μέρα της ζωής μου. Ήμουν ξαπλωμένη στο ψηλό γρασίδι, με τα ζουζουνίσματα των εντόμων να με νανουρίζουν. Ο ήλιος από επάνω μου με έκαιγε. Είναι που είναι η ωραιότερη εποχή του χρόνου. Καλοκαίρι!!! Ήμουν ολομόναχη και για πρώτη φορά, δεν ένιωθα φόβο. Δεν ένιωθα μόνη. Ο χρόνος, ήταν σαν να είχε σταματήσει. Σαν να ήταν η ίδια στιγμή συνέχεια. Τόσο απολαυστικό... Τόσο χαλαρωτικό. Το τοπίο ήταν φανταστικό. Καταπράσινο. Σου έδινε τόσα συναισθήματα... όταν το κοιτούσες από μακριά, δεν ήξερες τι να φανταστείς. Μια δροσιά σε πλημμύριζε όταν έβλεπες την μικρή λίμνη, αλλά όταν το βλέμμα σου γυρνούσε, έβλεπες μια καταπράσινη πεδιάδα, θαρρείς σαν να μην τελείωνε ποτέ!! Τότε ζεσταινόσουν τόσο πολύ, που ξαναγυρνούσες το βλέμμα σου στην λίμνη, για να πάρεις την δροσιά της. Πήγαινα εκεί κάθε μέρα και κάθε φορά, συναντούσα καινούργια ζώα. Πασχαλίτσες, πουλιά, τα πάντα. Όταν ξάπλωνα, οι μαργαρίτες, τα αγριόχορτα και τα φυτά που υπήρχαν γύρω μου, μου έδιναν την αίσθηση και φανταζόμουν, ότι βρισκόμουν στο ωραιότερο μέρος του κόσμου. Οι μυρωδιές με τύλιγαν και δεν ήθελα να φύγω ποτέ από εκεί. Αρκετές φορές μάλιστα, με έπαιρνε ο ύπνος και ξυπνούσα απ' τα γλυκά κελαηδίσματα των πουλιών ή τις απαλές τσιμπιές τους, θαρρείς και ξέρανε ότι ήταν η ώρα να φύγω και να γυρίσω σπίτι. Με έπιανε μελαγχολία. Με βαριά καρδιά, έφευγα χωρίς να κοιτάξω πίσω και γυρνούσα στην καθημερινότητα και κυλούσε πάλι ο χρόνος... χαλούσε το όνειρο, αλλά στηριζόμουν, στο ότι το αύριο θα με άφηνε να πάω και να μείνω εκεί πιο πολύ.

    ~

    Συνάντηση 8η



    ~

    Συνάντηση 9η












    ~

    Συνάντηση 12η

    Πιστεύω στη χαρά των ανθρώπων
    Πιστεύω στην ειρήνη που θα 'θελα να επικρατεί
    Πιστεύω στα άστρα που πέφτουν τη νύχτα για κάτι καινούριο
    Στην αγάπη που είναι βαμμένη με κόκκινο χρώμα
    Στο αύριο που θα υπάρξει και μια καινούρια εμπειρία
    Πιστεύω ότι αφού ζω τα έχω όλα και ας μην έχω τίποτα
    Πιστεύω στην δροσιά και στην ελευθερία του καλοκαιριού
    Πιστεύω ότι εάν προκαλέσω το γέλιο ενός μωρού είναι σημαντικό
    Ακόμα πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ δυνατά συναισθήματα που κάθε μέρα αποκαλύπτονται.

    ~

    Συνάντηση 13η

    Λυπάμαι όταν βλέπω τον κόσμο να λιώνει.
    Ελπίζω να αντικρίσω την καρδιά σου.
    Πονάω όταν σκέφτομαι ότι ήρθε το τέλος του κόσμου.
    Ενθουσιάζομαι όταν βλέπω τα αντίθετα να έλκονται.
    Αγχώνομαι όταν σε κοιτάω στα μάτια γιατί ο χρόνος σταματά.
    Απολαμβάνω όταν κάθε τι που μου αρέσει πάει να τελειώσει και ξανά ξεκινάει, ξανά γεννιέται.

    Leave a Reply